Nieuwe Stad Magazine
Beatrijslaan 76 A
B-3110 Rotselaar
nieuwe.stad@scarlet.be
www.nieuwestad.be
 

 

 

Kommer op de werkvloer

 

Luigino Bruni

 

Ik voel dagelijks spanningen op mijn werk, maar ook van vrienden of kennissen hoor ik dat er ernstige problemen voorkomen, zelfs in bedrijven die de visie van de G.E. of gemeenschapseconomie hoog in het vaandel dragen. Is zoiets onvermijdelijk en hoe ga je ermee om?  

Veel spanningen op de werkvloer komen in essentie voort uit het gebrek aan authentieke relaties. Het is een ellende waaraan men soms zo gewend is geraakt dat men het niet meer als zodanig benoemt. ‘Gebrek aan geluk, vreugde en enthousiasme; verveling; leegte;…’ het zijn vandaag dé ziektes waaraan ondernemingen lijden. De droefheid die voortkomt uit het gebrek aan fijne ontmoetingen tussen mensen is een ernstige vorm van pijn die je vandaag vaak tegenkomt. Ook is er het leed veroorzaakt door haat of de duidelijke bedoeling om anderen te kwetsen, denk maar aan het groeiende verschijnsel van mobbing (*).



Er bestaat echter een soort lijden dat typisch is voor wie zijn werk wil beleven als uitdrukking van liefde, iemand die zich opent voor anderen, zich geeft,… en merkt dat dit niet alleen geen vrucht draagt maar ook misbruikt wordt en soms sarcasme en ironie opwekt. Sommigen hebben de indruk dagelijks een Sisyphuservaring te doen: een enorme maar zinloze moeite. En een stap verder, voor wie wil werken in een geest van verbondenheid, zoals bijvoorbeeld in bedrijven van de G.E., is er het lijden dat men ondervindt als de respons uitblijft van degene met wie men samenwerkt. En dat is juist diegene met wie men hetzelfde sterke levensideaal deelt, niet alleen in gewone arbeidsrelaties, maar ook in vriendschap en vooral in agape of ‘vrije en belangeloze gave’ waarvoor men kiest. We zijn er nooit helemaal zeker van of de ander zijn deel wel doet. We weten slechts van onszelf of we dat doen. Maar als het deel van de ander ontbreekt, is er geen volle gemeenschap, en voor wie ‘gemeenschap’ een vitaal gegeven is, is dit een ernstig leed.

Lijden kan ook voortkomen uit verschillen van visie over hoe het bedrijf zou moeten zijn om te draaien in een authentieke geest van verbondenheid, of uit de vaststelling dat de organisatie of het beheer van het bedrijf beter zou kunnen, dat het bijvoorbeeld nog teveel kapitalistische trekjes heeft. Maar er is een nog heikeler punt. Men interpreteert het als vanzelfsprekend dat als er geen verbondenheid is terwijl men zelf in een agape-houding tegenover de ander staat, het dan de ander moet zijn die tekortschiet in wederkerigheid, of ermee gestopt is om in dezelfde geest verder te gaan. Door het inwendig koesteren van onze indruk dat er geen wederkerigheid in de relatie is, kan er een keten van oordelen en beledigingen ontstaan, met alle gevolgen van dien. Het punt is echter dat het lijden dat er omwille van de ander is, kan voortkomen uit objectieve verschillen van gevoeligheid, gezondheid, achtergrond, cultuur,… zonder dat daarom de ander te weinig liefde heeft. Het is belangrijk om verscheidenheid tussen mensen te leren aanvaarden en dit goed te weten: juist de dynamiek van ‘verscheidenheid-in-gemeenschap’ produceert de beste ideeën en energie.

 

‘Het zijn misschien zeldzame momenten, maar

 ze geven plots zin aan het lijden van jaren.’

 


Elke ervaring van gemeenschap houdt een soort ‘vonnis’ in: als het bij een beslissing niet lukt om de instemming van iedereen te krijgen, slaagt men er niet in om helemaal gelukkig te zijn. Men geeft zich geen vrede totdat ook de meest kritische werknemer zich op de een of andere manier bij de beslissing betrokken voelt…

Ik denk dat er geen groter geluk of menselijke ontplooiing bestaat dan wanneer wederkerigheid opbloeit tussen personen die in elkaar geloven over elke evidentie heen en blijven hopen ondanks alles. Het zijn misschien zeldzame momenten, maar ze zijn oneindig waardevol en geven plots zin aan het lijden van jaren. Ik geloof niet dat er in ons werk in gemeenschap totale menselijke ontplooiing kan zijn zonder dit verregaande vertrouwen, deze ‘buitenmaatse’ waardering voor elkaar.

 

     

Luigino Bruni doceert Economie aan twee universiteiten in Milaan en is sinds het begin in 1991 betrokken bij het project van de G.E..


Mobbing: Het woord ‘mobbing’ komt van het Engels: ‘the mob’, ‘de maffia’, ‘de meute’ die zich tegen het individu keert. Mobbing is elke vorm van systematisch vijandig gedrag op de werkvloer dat gericht is tegen een specifieke medewerker. Dit kan zich uiten in pesten, morele of seksuele intimidatie, racisme of discriminatie.

 

[ Foto's: Photos.com en Città nuova ]

 

 

De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen

______________________________

 

'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,

is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'


[ lees het artikel 'Loppiano' hier ]


Reageer hier op dit artikel

Naam :
E-mail :
Tekst :



Archief

09-2008Het milieuprobleem
06-2008ELEMENT (2)
03-2008ELEMENT (1)
01-2008Gezond sporten
12-2007Kommer op de werkvloer
11-2007Dialoog op een nieuw spoor
© Nieuwe Stad - Beatrijslaan 76 A, B-3110 Rotselaar - nieuwe.stad@scarlet.be - www.nieuwestad.be
© 2014 browsbox - Nieuwe Stad