![]() |
Nieuwe Stad Magazine Beatrijslaan 76 A B-3110 Rotselaar nieuwe.stad@scarlet.be www.nieuwestad.be |
Alexis Versele
Het is onder meer je innerlijk dat van je woning een kunstwerk maakt.
Het streven naar architectuur om de architectuur is een eenzijdig streven dat er hoofdzakelijk op gericht is om op een inhoudsloze wijze op te vallen. Deze m’as-tu vu-houding is erg egocentrisch. Architectuur is er in dat geval meer om de zaken naar zich toe te trekken dan om ten dienste te staan van de mens. Het kan niet de bedoeling zijn dat je je als mens moet aanpassen aan een gebouw. Het tegengestelde is waar: je moet je er ten volle in kunnen uitleven, jezelf erin kunnen ontplooien. Een woning kan op die wijze opgevat worden als iets heel zintuiglijks.
Het begint bij het visuele, het creëren van perspectieven, assen tussen open en gesloten volumes. Voor dit zintuiglijk aspect zijn doven en doofstommen bijzonder ontvankelijk. Een woning moet vooral open zijn zodat communicatie tussen mensen mogelijk wordt.
Het is ook boeiend om te horen hoe in een woning geluiden worden versterkt of verzwakt. Iedere woning heeft zo haar typische geluiden die grotendeels bepaald worden door het materiaalgebruik: hard of zacht, glad of ruw,…
Er bestaat een mooie band tussen architectuur en muziek. Je zou een woning kunnen beschouwen als een symfonie van klanken en geluiden. Waarom niet een woning ontwerpen als een muziekinstrument dat op de meest virtuoze manier wordt bespeeld, indien er ten volle in wordt geleefd? Nu eens fortissimo, dan weer piano of sostenuto of zelfs appassionato, con fuoco, con piacere, veloce of andante. Je zou zelfs een woning kunnen ontwerpen vanuit muzikaal oogpunt en er een tekentaal voor ontwikkelen.
Als ik een woning bezoek dan hou ik ervan de materialen te bekloppen en te horen hoe ze klinken: hol of vol, scherp of zacht,…
Voor een blinde zijn geluiden zeer belangrijk: ze zijn oriënterend en bepalend.
Op dezelfde wijze als voor het visuele en het auditieve is er ook het tastbare of tactiele - wat verband houdt met de tastzin - en het olfactieve - wat met de geurzin te maken heeft. Natuurlijke, organische of nagroeibare materialen spreken deze zintuiglijke aspecten meer aan dan petroleumproducten waarmee we in onze moderne interieurs veel omringd worden en die ons steeds meer vervreemd doen raken van onze directe omgeving. Neem bijvoorbeeld keukens, badkamers, slaapkamers, leefruimtes in laminaat, acryl, vinyl,… Om nog maar te zwijgen van materialen die schadelijke emissies of elektrostatische opladingen veroorzaken.
We zijn ook gevoelig voor temperaturen, luchtvochtigheid en luchtverplaatsingen. Je hoeft deze gewaarwordingen niet enkel vanuit technisch of fysiologisch oogpunt te benaderen, je kan ze ook esthetiseren. Een koelsysteem kan bijvoorbeeld op een suggestieve manier tonen wat er gebeurt. Denk maar aan hoe een fontein op sublieme wijze in de mediterrane architectuur een prominente plaats kan innemen in het interieur van een woning of in een binnentuin.
‘Je moet je in je woning
ten volle kunnen uitleven
en ontplooien.’
En last but not least bezitten we ook innerlijke zintuigen. Ze geven richting aan ons leven en zouden zeer bepalend moeten zijn voor het tot stand komen van onze woning, vooral in de ontwerpfase, maar ook nadien bij het wonen zelf. Alles wat van ons huis een thuis maakt, heeft met die innerlijke zintuiglijkheid te maken.
Gevoelens van geborgenheid en veiligheid gaan verder dan gevoelens van beschutting. Gevoelens van samenhorigheid gaan verder dan het simpelweg samenbrengen onder één dak. Als we deze innerlijke zintuigen niet of onvoldoende gebruiken, kunnen we ons eenzaam gaan voelen, zelfs in aanwezigheid van huisgenoten.
Omgaan met je innerlijke zintuigen is proberen te begrijpen wie of wat er op je afkomt en er op een gepaste wijze op reageren. De woning wordt bijvoorbeeld een plaats die samenbrengt in geborgenheid in plaats van in verdeeldheid; het is geen plaats om verdeeldheid te zaaien waardoor mensen uit elkaar groeien, maar een soort laboratorium waarin men permanent probeert op zoek te gaan naar elkaar.
Een woning kan als een spiegel zijn van het innerlijke van haar bewoners.
Alexis Versele
De auteur geeft les aan de KaHo Sint-Lieven en heeft zijn architectuur- en studiebureau in Gent.
Ga voor nadere kennismaking kijken op alexisversele.be en op domusmundi.be.
[ Foto's: A. Versele ]
De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen
______________________________
'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,
is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'
[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]
Reageer hier op dit artikel |
Archief | |
04-2009 | Thema’s die me bezighouden |
01-2009 | Maandagmorgen in maatpak |
12-2008 | Een lotje uit de loterij |
11-2008 | Voorbij het onmogelijke |
10-2008 | Favoriete leraar - (pdf) |
09-2008 | Het hoofd koel |
06-2008 | Kunstschilder Eric Robin |
05-2008 | Muzikant en leraar - (muziek) |
04-2008 | Moederdag |
03-2008 | Solveig |
02-2008 | Mooi wonen |
01-2008 | Th(oma)s in As |
12-2007 | In het asielzoekerscentrum |
11-2007 | De kracht van kwetsbaarheid |
10-2007 | Honderduit |
09-2007 | Een gezegend schooljaar |
06-2007 | Een laatste brief |
05-2007 | De natuur: een waarde op zich |
04-2007 | Waarden communiceren |
01-2007 | Een stevig polleke |