![]() |
Nieuwe Stad Magazine Beatrijslaan 76 A B-3110 Rotselaar nieuwe.stad@scarlet.be www.nieuwestad.be |
[ januari 2008 ]
Phnom Penh, hoofdstad van Cambodja. Drie dagen ben ik hier nu. Terwijl ik eigenlijk in Siam Riep (Ankor Wat) moest zijn indien alles volgens plan verlopen was. Maar op een plan kan je je best niet te hard vastpinnen hier in Zuidoost-Azië. Het was nochtans heel simpel: ik zou een busticket kopen op Don Det (Fourthousand Islands) en twaalf uur later aankomen in Siam Riep.
Het begon echter al met de boot die ons kwam oppikken. De mannen van die boot waren blijkbaar niet thuis op dit deel van de Mekong. Vooraan op de boeg moest er iemand gaan liggen om te kijken of er geen rotsen de boot zouden openrijten. Maar op wat stress als gevolg van paniekerig geroep in Lao na geraakten we toch veilig aan wal.
Na een helse rit over zandwegen - met putten van soms een meter diep - met een 4x4 die ons tot aan de grenspost bracht ergens in het midden van de jungle, stapten we eindelijk op de bus, of toch… op de overblijfselen van iets wat ooit een bus was geweest. Om een idee te geven: de voorruit hing aan elkaar met plakband en de helft van de zetels had geen leuning meer, of een leuning die eraf viel als je er aankwam. Er ontbraken waarschijnlijk ook enkele tandwielen in de versnellingsbak want in de eerste versnelling sprong de bus op en neer en hoorde je enkel nog een heel luid ‘KLAK, KLAK, KLAK’. Op de een of de andere manier raakte dit wrak toch vooruit.
Het was al avond en pikdonker toen de bus plots een poging tot remmen deed, gevolgd door een doffe knal en het luid geroep van de chauffeur. Bleek dat we een fietser hadden aangereden... In het midden van de jungle, in een dorp waar nog geen twintig man woont. Ik ben er niet achter gekomen wat de toestand van het slachtoffer was, maar ze legden hem achterop een brommer en voerden hem weg. Laat ons hopen naar een hospitaal. Het was een paar uur wachten en onderhandelen tot er een politieman op een moto kwam aangereden die ons begeleidde naar een politiebureel, een uur verderop. Daar moesten we wachten omdat er een onderzoek moest worden ingesteld. We sliepen er een halve nacht op straat vóór het politiebureel, wat comfortabeler is dan in de bus waar je niet eens kan leunen in je stoel.
Tweeëntwintig uur na ons vertrek kwamen we aan in Phnom Penh. Van hieruit ging de helft van de passagiers verder door naar Siam Riep, voor de andere helft was dit de eindhalte. Ook voor mij!
Ik geniet van een paar dagen recuperatie voor ik weer op zo'n bus kruip. Phnom Penh is een leuke stad en ik heb hier een heel leuk guesthouse gevonden, volledig in hout, gebouwd op palen op het meer.
Een weetje om af te sluiten. Kenmerkend voor Cambodja zijn de mensen die een van hun ledematen missen, meestal een been. De algemeen gekende oorzaak hiervan zijn de landmijnen waarvan er hier nog steeds een pak ligt. Maar het blijkt dus dat meer dan de helft van die invaliden een been is verloren ten gevolge van een slangenbeet: in plaats van onmiddellijk naar het ziekenhuis te gaan waar voor elke beet een antigif bestaat, gingen ze na een tijdje naar de lokale medicijnman met zware ontstekingen of gangreen, met een amputatie als gevolg. Dat klinkt natuurlijk niet zo goed als je geld moet inzamelen voor het goede doel... Wouter Coeymans - Phnom Penh
[ Foto's: Photos.com en Wooty ]
De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen
______________________________
'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,
is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'
[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]
Reageer hier op dit artikel |
Archief | |
06-2008 | Juni 2008 |
05-2008 | Mei 2008 |
04-2008 | April 2008 |
03-2008 | Maart 2008 |
02-2008 | Februari 2008 |
01-2008 | Januari 2008 |
12-2007 | December 2007 |
11-2007 | November 2007 |
10-2007 | Oktober 2007 |
09-2007 | September 2007 |