Nieuwe Stad Magazine
Beatrijslaan 76 A
B-3110 Rotselaar
nieuwe.stad@scarlet.be
www.nieuwestad.be
 

 

 

Hoopvolle ontwikkelingen

[ maart 2008 ]

 

Chiara Lubich in Zaventem op doorreis naar Engeland voor de Templetonprijs (1977)


AFSCHEID VAN CHIARA:
 Op vrijdag 14 maart 2008 stierf Chiara Lubich, stichteres en voorzitster van de Focolarebeweging. De dag voordien waren honderden mensen spontaan naar haar woning in Rocca di Papa (Rome) gekomen en ze hebben haar bijna allemaal op haar ziekbed begroet; een voor een, in een lange rij, ondergedompeld in een serene sfeer van diepe dankbaarheid.

Chiara werd 88 jaar. Vanuit Trente (Noord-Italië) had zij in 1943 de aanzet gegeven tot het ontstaan van de internationale beweging die vandaag present is in 182 landen en waartoe personen behoren van verschillende christelijke kerken, van andere grote godsdiensten en van niet-religieuze levensbeschouwingen. Eenheid en broederlijke verbondenheid opbouwen, zowel op persoonlijk, maatschappelijk als religieus vlak, is de centrale doelstelling van de beweging. En het was het levensprogramma van Chiara Lubich zelf waar ze zich met al haar krachten en onuitputtelijke inventiviteit voor heeft ingezet.

Begin februari onderging Chiara een routineonderzoek in het Gemelli-ziekenhuis van Rome, waarbij een ademhalingsinfectie werd vastgesteld, die verdere en ernstige complicaties met zich heeft meegebracht. Op eigen verzoek stierf ze thuis.
De laatste drie jaar verplichtte een zwakke gezondheid haar tot een teruggetrokken leven. Toch volgde ze nog de activiteiten en de ontwikkelingen van de beweging in gans de wereld en bleef ze, geholpen door een team van toegewijde vrienden, een rijke correspondentie en bezoekersagenda onderhouden. Zo ontving ze in de laatste week voor haar dood nog het bezoek van de orthodoxe patriarch Bartholomeus I van Istanbul. NS



HET VUUR AAN DE LONT: Chiara Lubich werd op 22 januari 1920 geboren in een arbeidersfamilie. Ze was de eerste van vier kinderen. Haar vader was militant socialist en haar moeder een diepgelovige katholiek. Van hen kreeg ze een sterke gevoeligheid voor sociale rechtvaardigheid en een diepe geloofsovertuiging mee. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Chiara gegrepen door het actuele belang van het evangelie en samen met een groep vriendinnen besloot ze om haar leven geheel te wijden aan de eenheid waar Jezus zijn Vader om bad. Dat stak het vuur aan de lont en betekende het begin van de Focolarebeweging die zich ver buiten de katholieke Kerk en het christendom heeft verspreid.
Tot haar initiatieven behoren het project ‘Samen voor Europa’ waarvoor nieuwe bewegingen en gemeenschappen van verschillende christelijke denominaties de krachten bundelen, het project G.E. of gemeenschapseconomie in de moderne bedrijfscultuur, het partijoverschrijdende forum ‘Politiek en Broederlijkheid’ en het internationale mediaproject Nieuwe Stad.

Chiara Lubich werd voor haar inzet gelauwerd met allerlei internationale onderscheidingen. In 1977 kende men haar de ‘Templetonprijs voor de vooruitgang van de godsdiensten’ toe (zie: foto bovenaan van haar doorreis door Zaventem; n.v.d.r.), in 1996 de UNESCO-prijs voor Vredesopvoeding, in 1998 de Mensenrechtenprijs van de Raad van Europa,... Ze is ereburger van steden als Rome, Firenze en Buenos-Aires. Ze ontving zestien maal een eredoctoraat, in januari dit jaar nog van de Hope-University in Liverpool. NS


Chiara Lubich en Andrea Riccardi (Sant'Egidiogemeenschap)
tijdens de voorbereiding van 'Samen voor Europa'


VIER MILJOEN WERELDWIJD:
 De Focolarebeweging zal volgens haar kerkelijke statuten altijd een vrouw als voorzitster hebben, waarmee het lekenkarakter van de beweging benadrukt wordt. Dat is des te verrassender omdat ze mensen van alle roepingen en rang en stand bereikt, waaronder priesters en bisschoppen. Wereldwijd is haar spiritualiteit van de eenheid een inspiratiebron voor ongeveer vier miljoen mensen, waarvan honderdeenenveertigduizend actief geëngageerd. In België gaat het om zowat drieduizendvijfhonderd personen die zich sterker engageren en enkele tienduizenden vrienden die zich op de een of andere manier inzetten of betrokken voelen. NS



CHIARA EN BELGIË:

Dit jaar is het exact vijftig jaar geleden dat de Focolarebeweging naar België kwam.

1958
- Vijftien jaar na het ontstaan van de beweging in Trente sticht Chiara Lubich in Brussel, ‘hart van Europa’, het eerste focolarehuis buiten Italië. Ze bezoekt bij die gelegenheid de Expo ’58, ontmoet o.a. Phil Bosmans van de Bond zonder Naam en Werenfried van Straaten van Oostpriesterhulp.

1959
- Een groep Belgen neemt deel aan de laatste Mariapolis van de Dolomieten, zomervakanties in de bergen over twee maanden verspreid, die deze keer een totaal van rond de tienduizend bezoekers telt, met mensen uit de vijf continenten. Chiara maakt persoonlijk kennis met de Belgische groep.

1960
- Chiara ontmoet bisschop De Smedt en plant met hem de vestiging van een focolarehuis in Brugge. Deze gemeenschap verhuist in 1975 naar Antwerpen omdat de beweging intussen over gans Vlaanderen is verspreid.

1962
- Chiara neemt persoonlijk deel aan een eerste grote focolareontmoetingsdag in ons land.

1989
- Chiara bevestigt formeel de stichting van het Mariapolisstadje in Rotselaar (het twaalfde dat ontstaat, van de vierendertig die er momenteel in de wereld zijn). In de loop van de daarop volgende jaren komen er gezinnen, focolares en andere kleine gemeenschappen wonen. Recent werd er het Ontmoetingscentrum ‘Eenheid’ gebouwd en ging er een bedrijvencentrum van start. NS



REACTIE VAN KARDINAAL DANNEELS:
 In een reactie op het overlijden van Chiara Lubich zegt kardinaal Godfried Danneels onder meer: ‘Dankzij haar leven, haar intuïtie en haar charisma is de Focolarebeweging een school voor herbronning van de Kerk geworden, een bron van vriendschap en vrede voor de mensen en drager van echte broederschap tussen de godsdiensten. (…) Moge zij ten volle delen in de verrijzenis van Christus en daarboven tussenkomen voor al haar spirituele zusters en broers, die haar levenswerk in de schoot van de grote spirituele focolarefamilie zullen voortzetten.’ NS


Chiara Lubich en Eli Folonari met Roger Schutz van Taizé

 

[ Foto's: Città nuova en NS archief ]

 

Chiara Lubich is gestorven. Ik herinner me nog toen ik de Focolarebeweging en Chiara leerde kennen. Ik was een puber en begreep niet waarom zij zo een centrale rol speelde in alle plezante dingen die we deden en ontdekten. Maar ik ben blijven luisteren naar haar. Stilaan en door de studie van de ideeëngeschiedenis in filosofie, theologie en spiritualiteit begreep ik dat deze vrouw en haar charisma behoort tot het mooiste en grootste wat de mensheid heeft voortgebracht. Ze heeft ons de liefde van God verkondigd en laten voelen. Ze heeft de Bijbel voor velen op een originele manier ontsloten en een nieuwe toegang tot Jezus mogelijk gemaakt. Dankzij haar hebben we geleerd om vriendschap op te bouwen met velen. Door haar vrouwelijke inbreng zijn we de Kerk anders gaan bekijken, met enorm veel nieuwe mogelijkheden. Haar belangrijkste bijdrage is misschien wel het vermogen om nieuwe wegen te openen. Waar wij alleen maar mislukking en geblokkeerde relaties zagen, verstond zij de kunst om dialoog en eenheid dichterbij te brengen. Haar sterven is een groot verlies en het doet pijn, maar ook hier is een weg geopend die leidt van dood naar leven. Chiara Lubich is een geschenk aan de Kerk en de mensheid, waarvan we de omvang nog niet begrijpen. Op een dag zullen we wakker worden en de grootheid en schoonheid ervan ontdekken.
Bart Coenegrachts (Coördinator Vlaamse roepingenpastoraal)

 

 

De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen


Reageer hier op dit artikel

Naam :
E-mail :
Tekst :



Archief

09-2008September 2008
06-2008Juni 2008
03-2008Maart 2008
11-2007November 2007
© Nieuwe Stad - Beatrijslaan 76 A, B-3110 Rotselaar - nieuwe.stad@scarlet.be - www.nieuwestad.be
© 2014 browsbox - Nieuwe Stad