Nieuwe Stad Magazine
Beatrijslaan 76 A
B-3110 Rotselaar
nieuwe.stad@scarlet.be
www.nieuwestad.be
 

 

 

Een lotje uit de loterij?

 

Meike Münz

 

Jong, dynamisch en succesvol, zo is Julia Martynczuk. De ideale persoon die werkgevers graag vinden. Ze is 27 jaar, studeert scheikunde en is bezig met een promotie aan de Leibniz Universität van Hannover, in Duitsland.

In juni kreeg Julia Martynczuk de ZONTA-prijs ‘omdat ze uitstekende wetenschappelijke resultaten boekt en zich daarnaast inzet voor anderen’. ‘Voor veel natuurwetenschappers zijn die twee zaken met elkaar in tegenspraak’, zegt Julia me. ‘Ze slagen er niet in om beide aspecten met elkaar te verenigen.’


Julia Martynczuk


Om als scheikundige kansen te krijgen moet je dag en nacht studeren. Als je vooruit wil en carrièremogelijkheden wil creëren, moet je op de eerste plaats aan jezelf denken. ‘Dit geldt ook tegenover collega’s. Vaak is het ellebogenwerk. Alleen zo lijk je er te komen’, is wat Julia in haar omgeving ervaart.
Ze probeert op haar werk aan de universiteit niet op de eerste plaats te letten op eigen voordeel. In de begeleiding van studenten merkte ze dat ze de neiging had vooral aandacht te geven aan wie heel goed is in het vak. Daarom ging ze zich juist inzetten voor degenen die hulp konden gebruiken, ook al kostte dat meer tijd. Ze begeleidt buitenlandse studenten en geeft ze ondermeer rondleidingen in de stad. Alle studenten zeggen dat Julia de stof prima kan doorgeven en dat ze als docente aan de universiteit zou moeten blijven. Ook collega’s hebben haar graag. Maar soms moet ze opletten dat haar hulpvaardigheid niet wordt uitgebuit.

 

‘Het was of ik een lotje uit

  de loterij gewonnen had!’

 


Ze groeide op in de Poolse gemeenschap van Hannover. Op school had ze een lerares die samen met de klas een rommelmarkt organiseerde voor kinderen in het voormalige Joegoslavië, een ervaring waaruit Julia veel leerde. Ze begreep dat zich inzetten voor anderen niet alleen een fijn gevoel geeft, maar dat er meer is. Het begrip God was voor haar niet onbekend. In haar parochie had ze met haar jeugdig enthousiasme vaak de indruk dat preek en geloof niet bij elkaar pasten. Daarom sloot ze zich aan bij een groep jongeren die heel concreet omgingen met hun geloof. ‘Bij hen was het om het even of we gewone activiteiten deden of naar de kerk gingen. Alles had dezelfde betekenis en gaf ons evenveel vreugde’, vertelt ze me. 
Met diezelfde jongeren komt ze nog altijd een keer per maand samen om na te denken over het evangelie en om te vertellen wat ze met hun laatste inzichten tijdens de afgelopen maand hebben gedaan. Daar haalt Julia Martynczuk de kracht vandaan om te kunnen zijn wie ze is. ‘De meeste natuurwetenschappers van mijn generatie geloven niet in God. Ze redeneren rationeel en logisch. En voor God is er volgens hen geen bewijs. Maar ik ervaar hem.’

Toen haar prof kandidaten moest voorstellen voor de ZONTA-prijs, vroeg hij aan Julia om een schriftelijke samenvatting te maken van haar engagement. Pas toen werd voor hem duidelijk wat het allemaal inhield. In plaats van het voorgeschreven A4-tje kreeg hij vier bladzijden vol.
Toen ze via een mailtje te horen kreeg dat ze de prijs gewonnen had, wist de studente niet aan wie ze dit het eerst zou vertellen, aan haar prof omdat ze de prijs kreeg vanwege uitzonderlijke studieprestaties, of aan haar vrienden met wie ze allerlei acties op touw had gezet.
‘Het was of ik een lotje uit de loterij gewonnen had!’ Ze ontving 2000 euro. Daarnaast kreeg ze ook heel wat vragen te beantwoorden van vrienden, van collega’s en van de pers. Dat hielp haar om duidelijker in te zien waarom ze het eigenlijk allemaal doet. ‘Het is geen luxe en ook geen moeten of een morele plicht, het hoort simpelweg bij mijn gelovige levensstijl waarin professionaliteit en inzet bij de studie - zonder daarbij eerst aan mezelf te denken - heel belangrijk voor me zijn.’


ZONTA is een serviceclub die ook in ons land ijvert voor de verbetering van het wettelijk, politiek, economisch en professioneel statuut van de vrouw. Met de ZONTA-prijs worden jonge vrouwen aangemoedigd om door te dringen tot het maatschappelijke en politieke leven. Studenten die ‘blijk geven van beginnend en succesvol leiderschap, van een actieve inzet in de vrijwilligerssector en het statuut van de vrouw plaatselijk en/of wereldwijd bevorderen’ worden met de prijs beloond.

 

[ Foto's: Neue Stadt ]

 

 

De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen

______________________________

 

'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,

is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'


[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]


Reageer hier op dit artikel

Naam :
E-mail :
Tekst :



Archief

04-2009Thema’s die me bezighouden
01-2009Maandagmorgen in maatpak
12-2008Een lotje uit de loterij
11-2008Voorbij het onmogelijke
10-2008Favoriete leraar - (pdf)
09-2008Het hoofd koel
06-2008Kunstschilder Eric Robin
05-2008Muzikant en leraar - (muziek)
04-2008Moederdag
03-2008Solveig
02-2008Mooi wonen
01-2008Th(oma)s in As
12-2007In het asielzoekerscentrum
11-2007De kracht van kwetsbaarheid
10-2007Honderduit
09-2007Een gezegend schooljaar
06-2007Een laatste brief
05-2007De natuur: een waarde op zich
04-2007Waarden communiceren
01-2007Een stevig polleke
© Nieuwe Stad - Beatrijslaan 76 A, B-3110 Rotselaar - nieuwe.stad@scarlet.be - www.nieuwestad.be
© 2014 browsbox - Nieuwe Stad