Nieuwe Stad Magazine
Beatrijslaan 76 A
B-3110 Rotselaar
nieuwe.stad@scarlet.be
www.nieuwestad.be
 

 

 

Brief en mail

[ maart 2008 ]

 

Vrijdagochtend. De brievenbus klapt open en NS valt me in de handen. De inspiratie komt net op tijd. Ik voel me wat moedeloos. Vandaag lijken alle artikels me wel wat te zeggen, maar in het bijzonder dat van Th(oma)s in As. Net als Thomas ben ik sinds enkele maanden mantelverzorgster van mijn moeder. Mijn moeder heeft nota bene dezelfde leeftijd als de grootmoeder van Thomas.
Ik krijg meteen een gevoel van herkenning, hoewel elke situatie uniek is. Ook bij mij groeide stilaan het gevoel dat ik best wat meer hulp kon bieden thuis dan wat ik tot dan toe deed. En blijkbaar wachtte ook mijn moeder ergens op hulp. En zo trok ik terug huiswaarts, terwijl ik mijn werk halftijds blijf verderzetten. Ik pendel ook tussen twee huizen, mijn eigen huisje en het ouderlijk huis dat me altijd zo vertrouwd is gebleven.
Die avond ga ik met nieuwe moed naar mijn moeder. ‘En’, vraag ik, ‘zal ik je pijnlijke been eens masseren, dat hebben we nog niet geprobeerd, hé?’ Direct wordt de pijn veel minder en komt de lach terug in huis! Bedankt, Thomas, voor de inspiratie die je schrijvend woord me bood. Els

Ik was op bezoek bij een ernstig zieke, die haar ziekte bewonderenswaardig draagt. Ze is geabonneerd op NS en was blij toen het februarinummer toekwam. Ze was opgetogen: ‘Het blad is presentabel en heeft een waardevolle inhoud, die ik aandachtig gelezen heb. Ik kan geen zware artikelen meer aan, maar NS lukt me nog. Het tijdschrift helpt me om de moed erin te houden.’ Dat wou ik jullie laten weten want ik denk dat het voor jullie equipe belangrijk is. L.V. - Brugge

Aan het slot van een moeilijke periode waar ik doorheen moest, stuurde iemand me deze woorden die getuigen van grote vriendschap en die me veel deugd hebben gedaan. Ik geef ze door want misschien hebben anderen er ook wat aan: ‘Ondanks je pijn, je verdriet en alles wat daarmee samenhangt, moet je eigenlijk heel trots op jezelf durven zijn. Weet je dat? Je bent een kanjer van een mens! Je bent op eigen kracht weer naar een volgend platvorm gegaan en ziedaar: alle contacten zijn er weer. Probeer nu een ding vóór te zijn: ontwikkel geen angst voor een volgende keer dat dit gebeurt. Je weet dat het gewoon weer gebeurt. Dat is erg rot, maar je hebt geen keus. Ik kijk er zeker niet licht tegenaan, maar ik denk dat niemand zich kan voorstellen hoe het is om “in die folie te zitten”, opgesloten in het verleden. Het is dramatisch, maar je ziet: aan het einde van de tunnel is er weer licht en weer contact met de mensen die van je houden, om je geven, altijd dichtbij je zijn, maar daarom niet altijd zichtbaar. Hoe het ook zij, merk gewoon dat je simpelweg op jezelf mag en ook kunt vertrouwen. Je bent gewoon een sterk mens. En bovenal een mooi mens. En een heerlijke vriendin. Dat wilde ik even zeggen. (naam bekend bij de redactie)

Laatst was ik op school - waar ik leraar ben - mijn vaste anker kwijt. Een collega werd ontslagen en ik was daar veel mee bezig. Het lukte me moeilijk ervan los te komen. Ik wilde meeleven met hem, maar ook proberen om het standpunt van de directie te begrijpen. Dat leek onmogelijk. Op de heenweg naar school vind ik steeds een moment van rustig mijn hoofd en hart richten op wat belangrijk is voor mij. Zo probeerde ik in deze situatie bijvoorbeeld om mijn onmacht aan hierboven toe te vertrouwen, denkend aan de zin uit het evangelie: ‘Werp al je lasten op mij.’ En op diezelfde dag ging ik na school bij mijn ouders langs. Er moest eten gemaakt worden. Ik ben geen held in de keuken, maar ik gooide me erin en ook al lust ik geen kaas, toch maakte ik de broccoli in de oven klaar met wat gesmolten kaas. Mijn moeder vroeg me hoe het kwam dat ik zo mijn best deed... Het was me inderdaad gelukt om de situatie van school even achter me te laten. Enkele dagen later zat ik in de personeelskamer te werken en kwam de rector naast me zitten. Ik kon hem een paar rechtstreekse, brandende vragen stellen en al snel bleken kritiekpunten die ik via via had gehoord, onterecht. Er blijft nog veel op te helderen, maar ik voel dat er terug een basis is waarop ik verder kan. Martin Oorthuizen - Eindhoven

 

[ Illustratie: R. Cipollone (CIRO) ]

 

 

De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen

______________________________

 

'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,

is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'


[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]


Reageer hier op dit artikel

Naam :
E-mail :
Tekst :



Archief

06-2008Juni 2008
05-2008Mei 2008
04-2008April 2008
03-2008Maart 2008
02-2008Februari 2008
01-2008Januari 2008
12-2007December 2007
11-2007November 2007
10-2007Oktober 2007
09-2007September 2007
© Nieuwe Stad - Beatrijslaan 76 A, B-3110 Rotselaar - nieuwe.stad@scarlet.be - www.nieuwestad.be
© 2014 browsbox - Nieuwe Stad