![]() |
Nieuwe Stad Magazine Beatrijslaan 76 A B-3110 Rotselaar nieuwe.stad@scarlet.be www.nieuwestad.be |
Stefanie Bellinkx
Weer een nieuw blad, onbeschreven, een zalige weg om te gaan: vakantie. V-A-K-A-N-T-I-E!
Alle typische dingen komen in me op: strand, vrolijkheid, wind, zon, uitgelaten en vrij zijn. Vakantie is meer dan een ijsje dat je kan likken of een luie stoel waarin je kan neerploffen.
Een woordenboek zou vertellen dat vakantie een periode is waarin je niet moet werken. Stiekem werkt echter iedereen toch. Niet om geld te verdienen weliswaar…, maar een mens klust nu eenmaal altijd. Ook dat is vakantie: onbetaald werk.
Of nog: vijfhonderd kilometer rijden om op een grasveldje te kamperen. Ja, ho! In mijn tuin staat ook gras en op het einde van mijn straat is er - met een beetje geluk - ook wel een bakker die een vreemde taal tegen me wil spreken.
Een stemmetje in me piept nogal onverstaanbaar wat vakantie zou moeten zijn: een periode waarin je zelf kiest wat je doet.
Als ik aan vakantie denk, roept dat vooral een oef-gevoel bij me op: blij te kunnen uitblazen, blij tijd te hebben om aan niks anders te denken dan aan mijn onmiddellijke omgeving en mezelf. Je moet niks, je mag enkel. Het feit dat je de dingen uit eigen beweging kan doen, maakt alles veel mooier! Misschien ga ik - met de vlinder in mij - weg fladderen naar andere mensen…
Kijken we daarom zo uit naar vakantie, naar die heerlijke tijd om helemaal te spenderen, tijd voor niets anders dan goede daden…? Ja! Voor mij is dat dubbel vakantie.
Voorbij de grenzen
Michel Dupuis
Karl Jaspers was een Duitse arts, jurist en filosoof uit de 20e eeuw. Getekend door de wreedheden van het naziregime maakte hij na de oorlog een studie over de schuld en de strafbaarheid van het Duitse volk, maar hij bleef steeds de idee verdedigen dat inzet toelaat om vooruit te gaan en vordering te maken ondanks de collectieve en persoonlijke geschiedenis. Jaspers is een beetje in de vergeethoek geraakt vandaag, jammer! Hij heeft immers een belangrijk begrip uitgewerkt: de grenssituatie. Wat bedoelt hij daarmee? Simpelweg hetgeen ieder van ons dag in dag uit beleeft. Vooreerst is er de situatie: ik ben altijd hier en niet ergens anders, en ik leef nu en niet morgen. Ik bevind me in deze stad, zit op deze bus, met deze kleren aan (die ik gekozen heb), en… met deze vrienden of tussen deze onbekenden. Vervolgens is er de grenssituatie: ik kan niet leven zonder te vechten en zonder soms pijn te hebben, ik draag steeds iets in me van schuld voor het een of ander (iets ernstigs of een futiliteit, dat doet er niet toe), ik zal noodzakelijkerwijs sterven, enzovoort. Dergelijke grenssituaties zijn er altijd en zullen er altijd zijn: ze liggen definitief vast en zijn ondoorgrondelijk, een beetje zoals een muur zonder eind. Volgens Jaspers is hetgeen ik kan doen: zien, kijken, uitleggen, begrijpen. En dan... springen, een sprong doen. Ik word mezelf door opeenvolgende sprongen vooruit, en teruggaan kan niet. Eigenlijk nodigt net de limiet me uit om verder te gaan: laten we de grenzen overschrijden. PS: Niet geldig in het voetbal of in het verkeer.
(M. Dupuis - Prof. filosofie)
[ Foto's: Eef Ieven en Photos.com ]
De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen
______________________________
'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,
is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'
[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]
Reageer hier op dit artikel |
Archief | |
05-2008 | Territorium |
03-2008 | Expo 1958 |
11-2007 | Een speciaal verhaal |
10-2007 | Iets aan te geven |