Nieuwe Stad Magazine
Beatrijslaan 76 A
B-3110 Rotselaar
nieuwe.stad@scarlet.be
www.nieuwestad.be
 

 

 

Druivensuiker

 

Annemarie Rosenveld

 

Sinds een aantal jaren boeit het me om in mijn vakantie wat avontuurlijks te ondernemen. Een uitdaging aangaan, kijken hoever mijn mogelijkheden liggen... De natuur in, met niets dan een tent, slaapzak en eten. Doen wat niet iedereen doet.
 
Verleden jaar ben ik naar IJsland gereisd om in drie weken het eiland rond te fietsen langs de kust. Met alles bij me trok ik door het land van ijs en vuur... Dit jaar ben ik weer teruggegaan en met 14 kg op mijn rug ben ik in vijf dagen dwars door het binnenland getrokken. Buiten het bereik van GSM, waar geen auto’s komen, liep de tocht over bergen, langs diepe kloven, door lavawoestijnen en al wadend door ijskoude gletsjerrivieren. De natuur in IJsland is overweldigend. En daar waar je weinig mensen ziet, had ik een paar verrassende ontmoetingen…

 

‘Buiten het bereik van GSM, waar geen auto’s komen, liep de tocht over bergen, langs diepe kloven, door lavawoestijnen en al wadend door ijskoude gletsjerrivieren. De natuur in IJsland is overweldigend.’


Vorig jaar moest ik nog 25 km doen tot aan de volgende bivakplaats toen vóór me een weg lag door een eindeloos lavaveld met daarboven donkere wolken. Ik kleedde me op het weer en zette mijn mp3-speler aan. Maar na 18 km was ik uitgeput. De regen was ongenadig en met de wind tegen voelde ik mijn krachten afnemen. Net op het moment dat ik er over dacht even af te stappen, fietsten er kwiek twee jongens voorbij. Ik kreeg een hand met druivensuiker te zien en los van een luide ‘for you’ werd er niets gezegd. Dit gebaar trof me diep. Het was vooral dat wat me nieuwe energie gaf. Later op de camping kwam ik die jongens weer tegen. Het waren Belgen. Ik bedankte ze en zij zeiden: ‘Je kon wel wat gebruiken!’ Het was een ontmoeting die ik me herinner als één van de hoogtepunten van die reis.

Dit jaar op de laatste dag van de hike door het binnenland - fysiek een zware tocht door een ruwe natuur - had ik al negen uur niets anders gedaan dan klimmen en dalen toen ik een woeste gletsjerrivier voor me zag terwijl ik de zoveelste steile helling afklauterde. Dat betekende voor de zoveelste keer bergschoenen uit en om mijn nek en watersandalen aan. Ik zag hoe twee mensen net de overkant haalden. Zo wist ik waar je kon waden. Ik maakte alles klaar en liep naar de oever. Boven het geraas van de rivier uit werden er in het Engels aanwijzingen naar me geschreeuwd. Met mijn hart kloppend in mijn keel stapte ik het ijskoude water in en voetje voor voetje haalde ik de overkant. Daar liet ik me neervallen op de stenen: ik kon geen pap meer zeggen. ‘Jij bent, geloof ik, een Hollander, hé?’, zei één van de mannen plots in het Vlaams, ‘en je hebt wat druivensuiker nodig.’

Ze zeggen dat Belgische pralines een delicatesse zijn maar in deze omstandigheden smaakt druivensuiker minstens even goed.

 

[ Foto: A. Rosenveld ]

 

 

De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen

______________________________

 

'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,

is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'


[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]


Reageer hier op dit artikel

Naam :
E-mail :
Tekst :



Archief

06-2008Anneke
05-2008Op het leeskussen
01-2008Uit respect
12-2007Kerstvrede
11-2007Annemarie Rosenveld
10-2007Rust
09-2007Druivensuiker
06-2007Mooi contact blijft
© Nieuwe Stad - Beatrijslaan 76 A, B-3110 Rotselaar - nieuwe.stad@scarlet.be - www.nieuwestad.be
© 2014 browsbox - Nieuwe Stad