![]() |
Nieuwe Stad Magazine Beatrijslaan 76 A B-3110 Rotselaar nieuwe.stad@scarlet.be www.nieuwestad.be |
Annemarie Rosenveld
Binnenkort zou het Kerstmis zijn. Ik stelde een kerstactie voor kinderen in Madagaskar voor. In de klas ontstond spontaan een gesprek over het grote verschil tussen arm en rijk in de wereld en hoe dat opgelost kan worden. ‘Als alle mensen op de aarde nu eens hun geld in een grote kluis zouden doen en het daarna eerlijk zouden verdelen onder iedereen, dan waren er geen armen meer’, zei Julia meteen. Hoe eenvoudig kinderen alles weten op te lossen.
We begonnen onze actie onder het motto ‘wij een mooie kerst, zij ook’. We versierden kaarsen en verkochten die. De kinderen waren enthousiast en dit werkte aanstekelijk zodat er steeds meer bestellingen kwamen.
Op een dag na schooltijd vond ik een briefje op mijn bureau: ‘Juf, het mooiste wat ik dit schooljaar al gedaan heb, is kaarsen maken. Jij leert ons om niet alleen aan onszelf te denken. Dat vind ik zo fijn. Karima’
Toen de laatste week inging, bleek dat we voor 175 euro kaarsen hadden verkocht. Er werd een brief naar de kinderen in Madagaskar gestuurd met onze groepsfoto erbij. Maar dan kwam er nog een heel ander idee: ‘Kunnen we niet een kaars aan alle klassen geven, samen met een kaartje?’
Zo gezegd, zo gedaan. Met vereende krachten werden in één namiddag de kaarsen voor dertig klassen versierd en de kaarten erbij geschreven: ‘Onze klas wenst jullie klas een mooi kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar.’ Daarna gingen de kinderen op pad om de verrassing overal af te leveren. Ook afzonderlijke personen werden niet vergeten zoals de directeur, de secretaresse, de koffiejuffrouw,… De reacties waren uiteenlopend maar allemaal blij. Toen de kinderen terug waren, kwam de conciërge de klas binnengestapt. Een man uit Togo, net als Madagaskar een land in Afrika, die al meer dan tien jaar op onze school werkt. ‘Bedankt’, zei hij geëmotioneerd, ‘het is de eerste keer dat ik van de kinderen een kerstwens krijg.’
Voor de dag dat Kerstmis gevierd werd op school had onze klas gezamenlijk een menu uitgezocht. Elk kind zou voor een gedeelte ervan zorgen. Iedereen was op zijn mooist gekleed. Het werden hele fijne uren. Terwijl ik het kerstverhaal vertelde, werd er met volle aandacht geluisterd en was het muisstil. Samira bracht een stukje klarinet en Julia speelde prachtig piano. Bij mij aan tafel zaten Esaam, Yassin, Emir en Razi, vier islamitische jongens. In het kaarslicht zag ik hun glimmende oogjes. Ik voelde vrede bij iedereen.
[ Tekening: Vittorio Sedini ]
Om de privacy van de hoofdrolspelertjes in deze rubriek nog beter te beschermen schrijft de auteur onder een pseudoniem.
De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen
______________________________
'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,
is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'
[ lees het artikel ‘Loppiano’ hier ]
Reageer hier op dit artikel |
Archief | |
06-2008 | Anneke |
05-2008 | Op het leeskussen |
01-2008 | Uit respect |
12-2007 | Kerstvrede |
11-2007 | Annemarie Rosenveld |
10-2007 | Rust |
09-2007 | Druivensuiker |
06-2007 | Mooi contact blijft |