![]() |
Nieuwe Stad Magazine Beatrijslaan 76 A B-3110 Rotselaar nieuwe.stad@scarlet.be www.nieuwestad.be |
Bennie Callebaut
Onlangs las ik een kort bericht over een open brief die 138 gezaghebbende moslims in oktober aan de paus en aan de leiders van alle christelijke kerken stuurden. Ze spraken daarin over de gemeenschappelijke overtuigingen van waaruit gelovigen van beide godsdiensten kunnen samenwerken voor vrede en verstandhouding in de wereld. Worden daarmee effectief stappen vooruit gezet in de dialoog? Hoe kan de brief beoordeeld worden?
Al twintig jaar volg ik de interreligieuze dialoog en ik kan zeggen dat de brief mij spontaan aanspreekt. Bijzonder is in elk geval dat de 138 ondertekenaars uit zoveel verschillende hoeken komen. Dat geeft aan de tekst een niet te onderschatten gezag: wanneer zoveel mensen van dit kaliber een eensgezinde mening uitspreken, is deze consensus (idjmaa genoemd) een erkende bron van gezag volgens de Koran en de traditie. Het belang hiervan is des te duidelijker als je rekening houdt met het feit dat de islam veel meer verbrokkeld is wat haar gezagsstructuren betreft, aangezien ze niet beschikt over een figuur als de paus die namens een hele Kerkgemeenschap kan spreken.
Wat verder opvalt wanneer men de tekst zelf bekijkt, is de goede kennis van een aantal gevoeligheden binnen het christendom. Dat geeft een duidelijk signaal dat intellectuelen en verantwoordelijken binnen de islamgemeenschap zich kunnen inleven in wat tot de kern behoort van het denken van christenen vandaag. Zo vertrekt de brief vanuit de liefde voor God en de mensen, principes die beide godsdiensten gemeenschappelijk hebben. Men steunt hier als het ware op het elan van de encycliek ‘Deus Caritas Est’ van Benedictus XVI. Het treft des te sterker daar de Koran bij de negenennegentig namen van God niet die van de Liefde vermeldt. De ondertekenaars hechten er dus belang aan om door hun gesprekspartners in hun taal begrepen te worden.
Het is ook boeiend om te lezen dat de opstellers van de brief de christenen voorstellen een gemeenschappelijk woord te spreken omdat de profeet Mohammed ‘niets fundamenteel nieuws gebracht heeft ten overstaan van de boodschap van Christus’. Dat kan in het Westen verrassend klinken, al is het niet zo nieuw voor wie enigszins vertrouwd is met de problematiek. Men kan hier vanuit christelijke hoek aan toevoegen dat de islam niet de goddelijkheid van Jezus onder ogen ziet, maar hem wel als Messias aanvaardt.
Bijzonder treft de passage met de vraag aan de christenen om de moslims niet te zien als tegenstanders, maar juist als medestanders. Voorwaarde daarvoor is wel ‘niet de oorlog te verklaren aan de moslims omwille van hun godsdienst, ze niet te verdrukken en ze niet uit hun thuisland te verjagen’. Wie recent nog contacten had in de islamwereld weet hoe scherp de vrees is en hoe pijnlijk het aanvoelen van velen dat men in het Westen alle moslims op één hoop gooit met Al-Qaeda.
Belangrijk is ook de wending in de brief die uitnodigt tot een ‘wedren’ in de liefde voor de medemens. Met 55 % van de wereldbevolking kunnen christenen en moslims een belangrijke bijdrage leveren aan vrede in de wereld, zo zegt de tekst. De formulering is krachtig, maar heeft niets triomfalistisch en claimt geen monopolie voor de twee.
‘Met 55 % van de wereldbevolking
kunnen christenen en moslims
een belangrijke bijdrage leveren
aan vrede in de wereld.’
Een naar Westerse gevoeligheid zeer belangrijke slotpassage: de tekst herhaalt dat de Koran duidelijk het pluralisme van de beide godsdiensten aanvaard. ‘Als God gewild had, zou Hij van u een enkele gemeenschap gemaakt hebben; maar Hij wil jullie op de proef stellen om te zien hoe elke gemeenschap omgaat met wat Hij haar geschonken heeft.’
Niet voor niks bestempelde kardinaal Tauran, die voor het Vaticaan belast is met de interreligieuze dialoog, de brief als een positief signaal. De pioniers op het vlak van de dialoog met de moslims zijn geen prekers meer in de woestijn, maar voorgangers die gesprekspartners hebben die op hun beurt voor het voetlicht durven treden ten aanzien van gans hun gemeenschap!
[ Foto: Hopen deuren ]
De overname van teksten van deze website is toegelaten voor elk niet-commercieel doel mits vermelding: © Nieuwe Stad Magazine - Antwerpen
______________________________
'Wat de bewoners van deze stad nog het meest typeert,
is dat ze diepere levenservaringen delen met elkaar.'
[ lees het artikel 'Loppiano' hier ]
Reageer hier op dit artikel |
Archief | |
09-2008 | Het milieuprobleem |
06-2008 | ELEMENT (2) |
03-2008 | ELEMENT (1) |
01-2008 | Gezond sporten |
12-2007 | Kommer op de werkvloer |
11-2007 | Dialoog op een nieuw spoor |